Prunus DAO 2009

Prunus to jedno z tych win, które poleciłbym w ciemno praktycznie każdemu. Wina pod hasłem "Selected for Tesco" wybiera dla sieci hipermarketów guru winiarstwa Laura Jewel. Portugalska propozycja z regionu DAO pod postacią Prunusa to prawdziwy hit. Wino z masą owocu, harmonijne, pełne, z fantastyczną czekoladą i subtelną goryczką. W cenie 20zł absolutny pewniak. Zwracam uwagè że w ofercie Tesco pojawiają się już młodsze roczniki tego wina, ja piłem 2009.

Mosel-Saar-Ruwer 2006

Kuzyn obdarował mnie ostatnio paroma butelkami win, sam nie przepada i nie zamierzał ich pić- w ten sposób trafił do mnie Mosel-Saar-Ruwer 2006. Istniała poważna obawa że zamiast wina w butelce znajdę ocet (wino stało przez jakiś czas na piecu w okresie zimowym). Całe szczęście zamiast octu delektowałem się delikatnie słodkim, pełnym ananasa, mango i brzoskwiń trunkiem, wino bardzo szybko się skończyło i pozostawiło po sobie dobre wrażenie.

Gran Feudo Reserva 2006

Recenzowałem jakiś czas temu Gran Feudo od Chivite, była to Crianza, tym razem spróbowaliśmy Reserve (dla przypomnienia - Crianza dojrzewa przed wypuszczeniem na rynek rok w beczce i rok w butelce, Reserva natomiast rok w beczce i dwa lata w butelce). Wina od Chivite są znakomite. W stosunku do Crianzy wino ma nieco więcej masy, wydaje mi się też że nieco wyraźniejszą beczkę ale można dyskutować. Pełne owocu, aksamitne i harmonijne wino. Cena prawie dwukrotnie wyższa w stosunku do Crianzy, która jak dla mnie jest równie atrakcyjna. Wino kosztowało 52 zł w Almie.

Chateau De Lariveau 2002 Canon-Fronsac

Fronsac to podobno najpiękniejsza zaraz po Saint Emillion (nie widziałem, ufam tym co widzieli:) apelacja Bordeaux. Canon-Fronac jest z kolei uznawane za Cru Fronsaca. To już niezła zachęta. Dodajmy do tego bliskie sąsiedztwo Pomerol ze swoim wymarzonym terroir i oczekiwania rosną. Szybki rzut oka na etykietę- można się nabrać że mamy do czynienia ze słynnym Chateau La Riviere. No prawie:) Rocznik 2002 nie był w Bordeaux zbyt udany no ale mimo wszystko mamy do czynienia z dojrzałym winem. Wrażenia? Coś pomiędzy umiarkowanym zadowoleniem a lekkim niedosytem. Szkarłatna barwa wina zdradza nam zaawansowany wiek, wino musiało sporo odetchnąć, żeby ujawnić i tak dosyć oszczędny aromat wiśni i czarnych owoców, budzi uwagę wtopiona beczka, bardzo oszczędna, nieśmiało grająca w tle. Dla mnie winu brakuje trochę masy i jakiegoś takiego pazura, który kazałby mi dłużej o nim pamiętać. Zakupione w Almie za 56zł.

Chateau Les Ganfards 2011

Przyznam szczerze, że kupiłem to wino trochę z przypadku- w strasznym zabieganiu wpadłem do Almy żeby w ciągu 5 min. wybrać kilka win na weekendowy wyjazd. Pędząc jak oszalały zebraliśmy z półki Chateau les Ganfards 2011. Kiedy już wyciągnąłem butelkę w znacznie bardziej relaksującym otoczeniu , zorientowałem się że kupiłem wino słodkie, którego raczej nie pijam:) Traktuje to jednak jako zrządzenie losu, bo do pysznego tortu wino wpasowało się naprawdę idealnie swoją delikatną słodyczą (prawdę piszą na kontretykiecie), w smaku było dość egzotycznie- mango, brzoskwinia, ananas. Słodki Semillion zaskoczył mnie pozytywnie. Wino kosztuje ok. 30zł w Almie.

Chateau Haut-Plaisance 2008 Montagne Saint Emilion

Wino zrobiło na mnie wrażenie. Kiedyś wspominałem że jestem fanem francuskiej oferty Lidla. Można kupić naprawdę niezłe wino w dobrej cenie, oczywiście zdarzają się niewypały, jak w każdym dyskoncie. W przypadku Chateau Haut-Plaisance 2008 w cenie 33zł otrzymujemy bardzo dobry kupaż Merlota z Cabernetem (typowy prawy brzeg Żyrondy). Apelacja-satelita Saint Emilion daje dobrą relację jakości do ceny. W nosie jest bardzo bogato: wiśnia, konfitura z owoców leśnych, sporo dymu, skóra. W ustach wino okrągłe, jest masa ale nie męczy, długie z fajną nieprzekimbinowaną beczką. Jedno z moich ulubionych lidlowych propozycji.